مقدمه ای بر تشخیص بیولوژیکی

اثر انگشت یک روش خطاناپذیر در تشخیص هویت است. این علت اصلی استفاده از این روش جهت نگهداری اطلاعات مجرمانه و بازشناسی آنها در دستگیریهای مجدد می باشد.
علم تشخیص هویت بوسیله اثر انگشت به عنوان مهمترین روش درمیان سایر روشهای تشخیص هویت شناخته شده است.  علل این امر عبارتند از :
1. برای بیشتر از 100 سال در تمام جهان توسط دولت ها بدون خطا استفاده شده است. در میان بیلیونها انسان، هیچ دو فردی با اثر انگشت یکسان یافت نشده است. درتمام کره زمین اثر انگشت، اساس تشخیص هویت در ادارات پلیس می باشد.
2. این علم باعث تاسیس اولین سازمان حرفه ای در مینه تشخیص هویت در سال 1915 شد. سازمان IAI (international Association for Identification )

3.  این علم تا به امروز هم بعنوان پرکاربردترین روش تشخیص هویت باقی مانده است.

4 . بعنوان اولین روش تشخیص هویت، هنوز هم در حال رشد و گسترش می باشد. فقط در آمریکا روزانه اثر انگشت 10 هزار شخص به بانک اطلاعاتی اثر انگشت ها اضافه می شود .

5 . سایر خصوصیات شخص قابل تغییر هستند اما اثر انگشت نه. جراحات یا اعمال جراحی که جای زخمهای عمیق بر جای می گذارند یا بیماری هایی نظیر جذام که لایه هایی ازپوست را از بین می برند هیچیک نمی توانند اثر انگشت را تغییر دهند. اثرانگشت در تمام طول عمر یک انسان ثابت است.

در جوامع قدیم برای شناسایی مجرمان بر آنها داغ می زدند و یا حتی اعضای بدنشان را می بریدند. رومیان باستان، از سوزن های تاتو برای جلوگیری از فرار سربازان استفاده میکردند. تا قبل از نیمه دوم قرن نوزدهم افسران پلیسی که حافظه فوق العاده ای در مورد چهره مجرمان داشتند که به آنها چشم دوربینی می گفتند، برای شناسایی مجرمان با سابقه استفاده می شدند. بعد از اختراع دوربین عکاسی، بار از شانه این افسران برداشته شد ولی هنوز برای شناسایی دقیق و عاری از خطا، کافی نبود.
در حدود سال 1870 یک انسان شناس فرانسوی به نام آلفونس برتیلون سیستمی ابداع کرد که ابعاد و اندازه ی استخوان های خاصی را در بدن اندازه گیری و نگهداری می کرد. این اندازه ها فرمول خاصی را ارائه می داد که طبق تئوری برتیلون فقط بر یک فرد قابل انطباق می باشد و در طول زندگی نیز تغییر نمی کند.
این سیستم برای مدت سی سال پذیرفته بود، ولی در حل مشکلی که در سال 1903 رخ داد عاجز ماند.در آن سال مردی به نام ویل وست محکوم به حبس در زندان کانزاس شد. بعد از آن معلوم شد که در آن زندان یک زندانی دیگر بوده است که اندازه گیریهای برتیلون درمورد او با ویل وست بسیار نزدیک و تقریبا یکسان بود. نام این زندانی ویلیام وست بود.
بر طبق تحقیقات ، در واقع دو مرد که بسیار به هم شبیه بودند وجود داشتند، نامهای آنها ویل و ویلیام وست بود. اندازه های فرمول برتیلون برای هردوی آنها تقریبا یکی بود و این آزمایش آنها را به عنوان یک فرد شناسایی کرد. اما آزمایش اثر انگشت به سرعت نشان داد که آنها دو فرد مختلف هستند. بعدها مشخص شد که آنها دوقلوی های همسان بوده اند.